วันนี้เป็นวันที่ผมตื่นเต้นมากวันหนึ่ง เนื่องจากเป็นวันพิเศษของคุณลูกชายตัวน้อยอายุ 5 ขวบของผมที่จะได้มีโอกาสแสดง Concert อย่างเป็นทางการครั้งแรก ในชื่อว่า Trumpet Begins จัดแสดงที่โรงเรียนดนตรีเอื้อมอารีย์ ในวันอาทิตย์ที่ 22 พฤศจิกายน 2563
โครงการณ์นี้เป็นส่วนหนึ่งในการทำปริญญาโทของครูเป ณัฐธีรยา วิบูลย์อุทัย ที่ต้องการพัฒนาหลักสูตรทรัมเป็ตสำหรับเด็กเล็ก อายุประมาณ 4-6 ขวบ โดยใช้แนวคิดทางดนตรีของซูซูกิมาประยุกต์ใช้ในการทำกิจกรรม และแน่นอนว่าลูกผมต้องเป็นหนึ่งในอาสาสมัครที่เข้าร่วมโครงการณ์ ตามคำชักชวนของครูอิง คุณแม่น้องธามม์
ตอนแรกที่คุณภรรยาบอกว่าจะให้ลูกเรียนก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ก็คงเหมือนการเรียนดนตรีทั่วๆ ไป (ซึ่งลูกผมเรียนเยอะมากกกอยู่แล้ว) แต่พอได้เข้าไปเรียนแล้วก็พบว่า หลักสูตรนี้น่าจะเป็นหลักสูตรแรกในประเทศไทย ที่จับเด็กๆ อายุน้อยขนาดนี้มาเป่าเครื่องทองเหลือง ซึ่งบอกเลยว่ามันไม่ง่ายนะครับ นับถือในความตั้งใจและทุ่มเทของครูเป มากๆ
ก่อนวันแสดง คุณแม่ถามปาวานว่า จะรอดไหมครับ ปาวานบอก รอดสิแม่
ใครให้กำลังใจใครเนี่ย เพราะทรัมเป็ตเวลาซ้อมจะติดปัญหาลูกสูบติด พอติดแล้วดึงไม่ทัน ก็กังวลว่า ถ้าติดแล้วปาวานจะเล่นต่อได้มั้ย ลมจะพอมั้ย เสียงจะออกป่าว กังวลไปหมด
ส่วนใหญ่ซ้อมกันในรถ ตอนรถติด พยามว่างเมื่อไหร่ก็ให้เป่า ทีละนิดละหน่อย เพลงที่เลือกมาแสดงในวันนี้คือ when the saint go marching in ตอนซ้อมด้วยกันคุยกันว่าจะพยามเป่าให้เสียงยาวต่อกันให้มากที่สุด ไม่ตัดเป็นตัวๆ เหมือนที่ได้ยินในเพลงบ่อยๆ เลยต้องใช้ลมมากขึ้น ปาวานก็พยามมากที่จะเป่าให้ต่อกันให้ได้
ก่อนเข้าคอนเสิร์ตยังวิ่งเล่นกับเพื่อนหน้าห้องอยู่ แต่พอเข้าห้องแสดงแล้ว ปาวานนิ่งมาก ตั้งใจดูการแสดงมาก และเมื่อถึงคิวแสดง ปาวานตั้งใจมาก ปกติ trumpet จะหนัก ปาวานจะก้มหน้าเป่าบอกเมื่อย แต่แสดงนี้ปาวานพยามยกสูงกว่าทุกครั้ง และถือขึ้นจนจบการแสดง ประทับใจมากครับ คุณแม่น่าจะหายเหนื่อยที่วิ่งรับส่ง ชวนซ้อมหมดเลย
หลังจากแสดงเสร็จก็พากันไปฉลองตามระเบียบ พอกลับมาถึงบ้านเตรียมจะเข้านอนถามปาวานว่าตื่นเต้นไหม ปาวานตอบกลับมาว่าตื่นเต้นคืออะไรอ่ะพ่อ ไม่รู้จัก แถมยังบอกว่า แสดงวันนี้ปาวานสนุก มีความสุขมากเลย แค่นี้แหละครับ ที่ต้องการ
ทุกครั้งที่ผมดู Concert ผมไม่เพียงได้ยินแต่เสียงดนตรีอันไพเราะ แต่ผมยังรู้สึกได้ถึงเบื้องหลังของตัวโน้ตที่กว่าจะผลิตออกมาได้แต่ะละตัวนั้น มันเต็มเปี่ยมไปด้วยความทุ่มเท พยายามของเด็กๆ นักดนตรี ครู และผู้ปกครอง ซึ่งเป็นสิ่งที่คำ้จุนให้เสียงดนตรียังคงดังอยู่บนโลกใบนี้
และสำหรับ Concert ครั้งนี้ สิ่งนี้จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยถ้าปราศจากความพยายาม ทุ่มเทของสุดยอดคุณแม่ กับภาระกิจแสดงทรหดที่ต้องเทียวรับเทียวส่ง คุณลูกหลังเลิกเรียนทุกสัปดาห์ เป็นเวลาหลายเดือน
และสุดท้ายนี้ขอบคุณคุณตาคุณยายที่มาเชียร์ อาป้องที่มาถ่ายรูป น้าอิงที่ทำหมวกมาให้ และไตไตที่มาเชียร์และให้ดอกไม้ปาวานนะครับ
Comments